گروه سبز مازندران

عمده‌ترین مشکلات زیست‌محیطی دریای مازندران به کاهش منابع زیستی آن و خطرات آلودگی نفتی جدی در نتیجه پروژه‌های استخراج و انتقال هیدروکربن‌ها مربوط می‌شود. تنها راهبرد موثر برای حل مشکلات زیست محیطی دریای مازندران، تشدید تلاش های زیست محیطی کشورهای حاشیه دریای مازندران و تحکیم آنها در سطح منطقه است. این دقیقاً همان چیزی است که در میزگردی که اخیراً در آکتائو به عنوان بخشی از روز جهانی خزر برگزار شد، مورد بحث قرار گرفت.آکیم منطقه مانگیستاو نورلان نوگایف، نمایندگان مجلس سنا و ماژیلیس پارلمان کشور، نمایندگان کنوانسیون تهران در قزاقستان، مجریان قانون و آژانس‌های تخصصی، روسای مؤسسات، ادارات، شرکت‌های تولیدی و سازمان‌های غیردولتی در کار خود شرکت کردند. رئیس منطقه طی سخنانی در این مراسم بر اهمیت دریای مازندران برای منطقه تاکید کرد و یادآور شد: حفاظت و حفظ شرایط پایدار زیست محیطی آن مسئولیت و اولویت اصلی ماست.اکولوژی دریای مازندران برای پنج کشور دریای خزر واقع در سواحل آن بسیار مهم است. وظیفه ما ایجاد تعادل در مقیاس و کاهش اثرات زیست محیطی با تکیه بر تجربه جهانی است. موضوع دیگری که ما را نگران می کند، سرنوشت فوک مازندران است که در کتاب قرمز ثبت شده است. قاسم جومارت توکایف، رئیس جمهور قزاقستان خاطرنشان کرد که این موضوع باید مورد توجه ویژه قرار گیرد و تحت کنترل شخصی وی خواهد بود. با توجه به اهمیت دریای مازندران، تعدادی از پیشنهادات مطرح شده در نشست امروز بیشتر مورد بررسی قرار می گیرد و قرار است اقدامات مشخصی در خصوص آنها انجام شود.نورلان نوگایف، آکیم منطقه مانگیستاوشرکت کنندگان در این نشست وضعیت دریای مازندران، راه های حل موثر مشکلات زیست محیطی موجود و حفظ نمایندگان گیاهان و جانوران منحصر گروه سبز مازندران...

بزرگترین دریاچه جهان که جغرافیدانان آن را دریای مازندران می نامند، پنج کشور را در آبهای خود متحد می کند - روسیه، آذربایجان، ایران، قزاقستان و ترکمنستان. این دریا دارای ذخایر بزرگی از ذخایر نفتی است که برای بهره برداری و صادرات مناسب است: تقریباً 48 میلیارد بشکه نفت و 292 تریلیون متر مکعب فوت گاز طبیعی در ذخایر دریایی. اهمیت استراتژیک این مخزن نیز بسیار زیاد است - دریای مازندران کشورهای آسیای مرکزی را به قفقاز و مدیترانه متصل می کند.در قرن گذشته وضعیت حقوقی دریای مازندران توسط اتحاد جماهیر شوروی و ایران در چارچوب قراردادهای امضا شده در لنینگراد و رشت و همچنین معاهدات گلستان و ترکمانچای و عهدنامه دوستی و معاهده ایران و شوروی در تجارت و ناوبری تعیین شد. بلافاصله پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، موضوعات جدیدی از حقوق بین الملل بر روی نقشه سیاسی ظاهر شدند: فدراسیون روسیه، آذربایجان، ترکمنستان و قزاقستان - این نیز توازن ژئوپلیتیکی قدرت در منطقه را تغییر داد. برای بیش از 25 سال، کشورهای پنج گانه دریای مازندران نتوانستند در مورد استفاده از دریاچه-دریای منحصر به فرد به توافق برسند تا اینکه در آگوست 2018 کنوانسیون وضعیت حقوقی دریای مازندران را منعقد کردند. این امر بیش از پیش ضروری بود، زیرا دریای مازندران یک مجموعه آبی داخلی است و مشمول قوانین دریایی بین‌المللی نیست و خروجی طبیعی به اقیانوس جهانی ندارد و از طریق دریای آزوف با استفاده از کشتیرانی کانال ولگا-دون با آن ارتباط برقرار می‌کند. منشور بوم شناسیاین در حالی است که مدت هاست به مشکلات زیست محیطی دریای مازندران و سواحل آن توجه خاصی نمی شود. اما مشکلات اصلی حفاظت از محیط زیست در اینجا ناشی از توسعه اقتصادی گسترده در کشورهای منطقه ا گروه سبز مازندران...

مطالعات آلودگی در قسمت جنوبی دریای مازندران بر اساس مواد به دست آمده از نظارت بر وضعیت محیط زیست دریایی ، داده های Caspmoiiproekt، تحقیقات آژانس فضایی ملی و KEPS آکادمی ملی علوم آذربایجان است. . بیشتر تحقیقات بر روی بخش‌های چند صد ساله خدمات هواشناسی اتحاد جماهیر شوروی، بخش‌ها و ایستگاه‌های اضافی در دوره 1978 تا 1995 انجام شد. نمونه‌برداری و پردازش نمونه‌ها برای آلودگی مطابق با دستورالعمل‌های آنالیز شیمیایی دریا انجام شد. آب و خاک.بررسی پویایی فصلی آلاینده‌ها در آب‌های دریای مازندران جنوبی نشان داد که در فصل زمستان میانگین غلظت هیدروکربن‌های نفتی از شرق به غرب افزایش یافته است (مقاطع شرقی - مرکزی - غربی: به ترتیب 0.15-0.14-0.19 میلی‌گرم در لیتر). . فنل ها (0.005-0.005-0.008 mg/l) و سورفکتانت ها (0.04-0.02-0.09 mg/l) به طور مشابه توزیع شدند در فصل بهار میزان نفت در لایه های آب سطحی مازندران جنوبی نیز به سمت قفسه غربی افزایش یافت (0.08-0.08-0.15 میلی گرم در لیتر). همین الگوی تغییرات برای فنل ها (0.006-0.002-0.007 mg/l) و سورفکتانت ها (0.03-0.01-0.08 mg/l) مشاهده شد. در بخش مرکزی منطقه آبی، غلظت آلاینده کمترین میزان بود. در تابستان، ویژگی های توزیع فضایی آلاینده ها یکسان باقی ماند: افزایش غلظت از شرق به غرب - هیدروکربن های نفتی (0.07-0.07-0.16 میلی گرم در لیتر)، فنل ها (0.006-0.001-0.006 میلی گرم در لیتر) و سورفکتانت ها. (0.02-0.01-0.07 mg/l). در پاییز، با کاهش دمای آب، غلظت هیدروکربن های نفتی افزایش یافت (0.12-0.10-0.16 میلی گرم در لیتر)، اما عملاً در همان سطح برای فنل ها (0.006-0.003-0.006 میلی گرم در لیتر) و سورفکتانت ها (0.035-0.035) باقی ماند. 0.011-0.08 میلی گرم در لیتر) گروه سبز مازندران...